Αποχαιρετισμός στο Σπαθάρη
από ένα φίλο
Η βάρκα κυλούσε αργά στα σκοτεινά νερά του Αχέροντα. Αγέρωχος και απρόσιτος κουμαντάριζε το τιμόνι ο δρεπανοφόρος βαρκάρης της. Το σκαρί ήταν βυθισμένο ως τα ίσαλα από το βάρος των ψυχών που κουβαλούσε. Σκυθρωποί και τρομαγμένοι οι θνητοί επιβάτες αναλογιζόντουσαν τη ζωή τους που μόλις είχε τελειώσει. Αμίλητοι γιατί κάτω από τη γλώσσα κουβαλούσαν τον οβολό, το ναύλο του περάτη τους. Την μακάβρια αυτή σιωπή κάθε τόσο διέκοπτε μια περίεργη φωνή, λίγο ειρωνική, που επαναλάμβανε διαρκώς την ίδια φράση ξεκινώντας από τα μπάσα για να καταλήγει σε ένα πριμαρισμένο στρίγκλισμα.- Ε ρε γλέντια…
Οι υπόλοιποι συνταξιδιώτες δυσανασχετούσαν μη του βαρκάρη εξαιρουμένου με τον ασεβή χοντράνθρωπο που χαλούσε την μακάβρια και παγερή ατμόσφαιρα. Είχαν όμως και έναν άλλο λόγο να δυσανασχετούν . Ανάμεσα στους γυμνούς νεκρούς που κουβαλούσαν μόνο το άλλοτε ακμάζον σαρκίο τους τούτος εδώ κουβαλούσε έναν ολόκληρο μπόγο. Τι έσερνε μαζί του πεθαμένος άνθρωπος;
Σε μια στροφή του ποταμού φάνηκε μια υποτυπώδης προκυμαία. Στο μπουκάρισμα της βάρκας ένα φοβερό γαύγισμα ακούστηκε κι αμέσως φάνηκε ο φοβερός τρικέφαλος σκύλος. Ακόμα και ο άχαρος χάρος ανατρίχιασε. Αιώνες έκανε αυτή τη διαδρομή και κάθε φορά η θέα του φοβερού σκύλου τον πάγωνε. Οι νεκροί άρχισαν να αποβιβάζονται. Εδώ θα τους χώριζαν. ΄Άλλοι για τα Ηλύσια Πεδία και άλλοι για τα Τάρταρα. Προς το παρών όλοι κουβαλούσαν την ίδια θλίψη. Μέσα στην απόλυτη σιωπή πάλι ακούστηκε η ενοχλητική φωνή.
-Γεια σου Κερβεράκο. Πότε θα φάμε;
Ο Μίνωας, ο Αιακός και ο Ραδάμανθυς οι τρεις κριτές του Άδη τον αγριοκοίταξαν. Τέτοια ανοίκεια συμπεριφορά είχαν να δουν από την εποχή του Μένιππου. Ο ίδιος ο βασιλιάς του κάτω κόσμου που επιστατούσε του ξεκαθαρίσματος, ο Πλούτων δυσανασχέτησε αλλά δεν είπε τίποτα ήταν και η εποχή που έλειπε η Περσεφόνη, σε ποιόν να μιλήσει;
Ο νεκροπομπός Θεός, ο Ερμής άρχισε να αποβιβάζει τους νεκρούς και να τους βάζει σε σειρά για να κριθούν. Ζαλώθηκε τον μπόγο του και ο δικός μας ο περίεργος και πήγε να ξεμπαρκάρει.
- Όχι εσύ του είπε αυστηρά ο φτεροπόδης.
-Μα θέλω να βγω κουνάει η βάρκα και θα χωνέψω…
Το βλέμμα του Θεού ήταν τόσο άγριο όμως που του έκοψε τη φόρα. Ψιθύρισε μόνο μέσα στα δόντια του
-Άτιμε Χατζατζάρη που με άφησες μόνο μου;
Όταν βγήκε και ο τελευταίος μια κουστωδία εμφανίστηκε από το βάθος. Μπροστά πηγαίνανε δυο Θεοί. Ο ένας μεγαλοπρεπής ακτινοβολούσε το φως και κρατούσε λύρα, ο Απόλλωνας. Ο άλλος ήταν μεθυσμένος και παραπατούσε αδειάζοντας ασταμάτητα κρατήρες άκρατο κρασί. Ο Διόνυσος. Πίσω από αυτούς ακολουθούσαν εννιά θεϊκές καλλονές, οι Μούσες και πάρα πίσω οι μαιναδικοί θίασοι, με τράγους και γυναίκες ανακατεμένους που χόρευαν ακολουθώντας το σουραύλι του Πανός. Την πομπή κλείνανε οι ποιητές με επικεφαλής τον Αριστοφάνη και τον Αρχίλοχο. Ήταν όλοι εκεί ο Αισχύλος, ο Ευριπίδης, ο Σοφοκλής, ο Μένανδρος, ο Θέσπις με το άρμα του… Μόλις φτάσανε στο χώρο της κρίσεως άρχισαν να φωνάζουν: Ο Σπαθάρης, που ναι ο Σπαθάρης;
Ο Ερμής του έκανε νόημα.
- Έλα, βγές του λέει.
- Όρε μανούλα μου τώρα θα φάμε το ξύλο, λέει αυτός. Δεν βγαίνω κύριε Ερμή μου.
- Αυτό δε γίνεται
- Πως δεν γίνεται; Γίνεται και παραγίνεται.
- Βρε δεν έχω να πληρώσω σου λέω, δεν έχω το ναύλο.
- Αγαπητό μου Ερμόπουλο αφού ο Σιόρος Ευγένιος σε λέει δεν έχει άστον ήσυχο να χαρείς την ομορφάδα σου κι άμα έρθεις στο Τζάντε εγώ θα σε φιλέψω σουμάδα στο σπίτι του αδελφού του Αντρέα του κόντε.
- Άστουνε ρε πσου λέει
-Τι θα γίνει αδερφάκι μου Ερμάκο, θα τον αφήσεις ή θα βγάλω το κούφιο και θα χουμε κάνα φονικό να κλάψουν μανούλες στο Αδαίικο;
- Πρέπει να τον αφήσεις κύριε Τρισμέγιστε. Σε παρακαλώ κι εγώ που μαστε κατά κάποιο τρόπο συνάδελφοι. Ο Χατζηαβάτης είμαι ο Τσελεμπής πανεξοχότατε κύριε Θεούλη μου αν δεν με γνώρισε.
Αυτή τη φορά τα χρειάστηκε ο νεκρός.
Ρε Νιόνιο, που βρέθηκες εσύ εδώ, Μπαρμπαγιώργο, Σταυράκη και συ ρε Χατζηχαβιάρη και γω που σε κατηγορούσα…
Στο μεταξύ η κουστωδία συνέχισε να φωνάζει:
-Ο Σπαθάρης, που ' ναι ο Σπαθάρης;
- Έλα βγες έξω του λέει ο Ερμής κι όσο για τον οβολό σου μη σε νοιάζει. Εγώ εκτός από λόγιος είμαι και κερδώος. Βγες τώρα έξω, στήσε τον μπερντέ σου άρχισε να παίζεις Και βγάλε και πιατάκι να μαζέψεις τα ναύλα σου.
Κι όπως άνοιξε τον μπόγο κι άρχισε να στήνει το μπερντέ να σου καθισμένοι μπροστά Μάρκος Βαμβακάρης και Τσιτσάνης κι από πίσω ο Ντίλιγκερ, ο Σπόρος, ο Χατζηχρήστος, ο Γοβάν Τσαούς, ο Χιώτης, ο Καρνέζης, ο Παπαδόπουλος κι όλοι μαζί άρχισαν να παίζουν το σερβικάκι, το χασαποσέρβικο ντε.
-Κύριοι, κυρίες και παιδιά η παράσταση μας ο Καραγκιόζης του Ευγένιου Σπαθάρη ετελείωσε.
Φεστιβάλ Καραγκιόζη
