Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ

 Πράξη γενναιότητας και ευθύνης


Με την απόφαση της 27/07/09 του Δημοτικού Συμβουλίου, τακτοποιήθηκαν όλοι οι εργαζόμενοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου στην Δημοτική Επιχείρηση του Δήμου, στα Νομικά Πρόσωπα και στις μη κερδοσκοπικές Εταιρείες.
Έτσι μια εκκρεμότητα που κρατούσε σε ομηρία, όπως έλεγαν μερικοί, για χρόνια νέους ανθρώπους είχε  αίσιο τέλος.
Η προσπάθεια του Δημάρχου να μη χάσει κανείς εργαζόμενος την δουλειά του  ήταν θαρραλέα και μεγαλόθυμη.
Μέτρησε τις δυνατότητες, τις ανάγκες και τις ικανότητες του καθενός και λειτούργησε με δικαιοσύνη και αντικειμενικότητα, χωρίς υστερόβουλες σκέψεις και μικροκομματικά συμφέροντα.
Άφησε στην κρίση του καθενός το αποτέλεσμα που προκάλεσε, και οι όποιες πικρίες που μπορεί να δημιουργήθηκαν, ήταν ενταγμένες σε αντικειμενικές κι’ ανθρώπινες αδυναμίες και στις επιταγές της νομοθεσίας.
Πρέπει βεβαίως εδώ να εξάρουμε και την συμβολή της μείζονος αντιπολίτευσης, που συντάχτηκε στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Οι αρνητικές και αναιτιολόγητες, εξαιρέσεις ήταν προϊόν γενικότερης συμπεριφοράς μιας ιδεολογίας, που δεν πιστεύει στο υπάρχον κοινωνικό σύστημα, αλλά στον απόλυτο κρατισμό.
Επιπόλαιες και σοφικίστικες απόψεις από μίζερους ανθρώπους που ζουν και κινούνται στην ανωνυμία, είναι αντίθετες σε κάθε λογική.
Οι αρνητές πυροβολούν στο κενό για την τιμή των όπλων.
Των όπλων που θα αρνούνταν να τα πάρουν αν επρόκειτο να υπερασπιστούν ακόμα την πατρίδα.
Η ζωή ούτε πίσω γυρίζει, ούτε στο χτες σταματάει.
Η θέση είναι μία πράξη που μπορεί να μην είναι σύμφωνη με μια απόφαση, για διάφορους λόγους, η άρνηση όμως και μάλιστα η αναιτιολόγητη είναι μια μηδενιστική συμπεριφορά  που ούτε προσθέτει ούτε αφαιρεί.
Η πράξη αυτή του Δημάρχου κ. Καζάκου και η σύμπραξη όσων συνέβαλαν στην ολοκλήρωσή της είναι κορυφαία και ασύγκριτη με κάθε άλλη δραστηριότητα.
Και παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις αν σκεφτεί κανείς ότι συντελέστηκε σε χρόνο, τέτοιο, που ούτε εκλογικά τον ευνοεί, αφού δεν είναι προεκλογική περίοδος, ούτε μεροληπτική και υστερόβουλη αποδεικνύεται, αφού ικανοποιήθηκαν όλοι.
Ο Δήμαρχος ούτε κομματική τύφλωση έδειξε, ούτε ανέτρεξε στο παρελθόν για να θυμηθεί και μετρήσει πόσοι από την απ’ εδώ μεριά είχαν πάρει μια θεσούλα. Γιατί, αν το έκανε θα διαπίστωνε την αλήθεια και δεν ήθελε να επηρεαστεί η αμεροληψία και η αντικειμενικότητά του.
Φαίνεται ότι ο Δήμαρχος διαθέτει και τόλμη και αρετή.