Γύπες!
Αρπακτικά όρνεα που αναζητούν την τροφή τους με επιθετική συμπεριφορά. Δεν είναι σαν τα κοράκια που εμπίπτουν στο λέσι και το κατασπαράζουν. Οι γύπες δημιουργούν θύμα. Το σκοτώνουν και μετά κατατρώνε τις σάρκες του.
Είναι επικίνδυνοι, οξυδερκείς με τρομερή όραση, αναπτύσσουν μεγάλη ταχύτητα και ελλοχεύουν κατοπτεύοντας απ’ τους αιθέρες το θύμα τους. Και βέβαια αυτό είναι πάντα πιο αδύναμο από τους ίδιους και ανυποψίαστο.
Γυποειδείς συμπεριφορές παρατηρούνται και σε κοινωνικά στρώματα που δρουν ατομικά ή ομαδικά. Ειδικά στην πολιτική και στις παραφυάδες της, οι ανθρωπογύπες με τις συνωμοτικές συμπεριφορές τους, τις συκοφαντικές τους αντιλήψεις, την ψευδολαγνεία τους, την υπερεκτίμηση ικανοτήτων που νομίζουν ότι έχουν, την αρχομανία τους, και την αμνησία τους, κινούμενοι στο σκοτάδι και την ανωνυμία, ενεδρεύουν και περιμένουν το λάθος του θύματός, ή προσπαθούν να του δημιουργήσουν λάθος.
Σ’ ένα μικρόκοσμο το φαινόμενο είναι πιο έντονο, πιο επίμονο, πιο βασανιστικό γι’ αυτούς περισσότερο που είναι ανυπόμονοι και βιαστικοί να δείξουν την μωρία τους, την κακοήθεια και την κακομοιριά τους.
Κάτω από ένα μειλίχιο ύφος και μια αγαθή συμπεριφορά, κρύβεται όλο το μεγαλείο της ψυχής τους.
Σκοτεινά μυαλά, ερεβώδεις ψυχές, πάνσοφα μηδενικά που χάνουν τον προσανατολισμό τους όταν χάσουν τον προστάτη τους.
Θέλουν να μοιάσουν στους ελεύθερους και δυνατούς γύπες και το μόνο που καταφέρνουν είναι να γίνονται κοράκια που τρώνε μόνο ψοφίμια.
Κακόμοιρα ανθρωπάκια, παλιάτσοι περιφερόμενου, τσίρκο, χαμάληδες των αρρωστημένων ορέξεών τους και των ταπεινών ελατηρίων τους, τυφλοπόντικες και κοντόφθαλμοι, ζουν στα κλουβιά των συμφερόντων και της μιζέριας τους.
Σύμμαχοι της ήττας και της αποτυχίας συμπεριφέρονται γυποειδώς, για να κρύψουν την γύμνια κι ανικανότητά τους, προσβάλλοντας έτσι την ανεξαρτησία αυτού του περήφανου πουλιού.
Εμποράκοι της ελπίδας, ηδονίζονται στον μεταλλικό ήχο της δεκάρας και ανταλλάσσουν την όποια αξιοπρέπεια μπορεί να έχουν με ευτελείς εκδουλεύσεις. Τους αξίζει ο οίκτος και η συγχώρεση, γιατί είναι επιρρεπείς στο επαναλαμβανόμενο σφάλμα και αδιόρθωτοι.
Θέλουν οι κότες να γίνουν αετοί.
Μπορεί να γίνει τέτοια μετάλλαξη;
Είναι τόσο λειψό το μυαλό τους που το πιστεύουν;
Ας περιμένουν μέχρι τον μεθεπόμενο αιώνα.
Χ. ΚΟΡΔΑΤΟΣ
