Β Α Β Υ Λ Ω Ν Ι Α
Η Ν.Δ. δεν έχει ακόμη καταλάβει ότι στις εκλογές του Οκτωβρίου ουσιαστικά συνετρίβη και το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πιστέψει ότι έγινε κυβέρνηση.
Η πρώτη με την κατάρα που την συνοδεύει και με την υπεροψία και ανικανότητα που κυβέρνησε, επιδόθηκε σ’ έναν αγώνα αρχηγικής επικράτησης, βγήκαν μαχαίρια και πικρόχολες αντιλήψεις, αναφέρθηκαν ιστορίες που υπηρετούν μόνο το παρελθόν και υπονομεύουν το μέλλον, έβαλαν στη μέση τον άδολο ανιδιοτελή και πιστό ψηφοφόρο, τον γέμισαν σύγχυση και αμφιβολίες και τον άφησαν να αντιμάχεται τον φίλο και συναγωνιστή του, με αντίθετη άποψη.
Δεν τους περίσσεψε χρόνος να μιλήσουν για τα αίτια της βαριάς ήττας, δεν έκαναν αυτοκριτική, δεν τόλμησαν να μιλήσουν για την σαπίλα και τράβηξαν ένα δρόμο, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι δέσμιοι στις πεποιθήσεις που κουβαλάμε μια ζωή, έπρεπε να τους ακολουθήσουμε.
Η αποχή είναι άρνηση και δεν ήμασταν ποτέ αρνητές και ριψάσπιδες. Γι αυτό πήγαν και ψήφισαν 780.000.- Νεοδημοκράτες, για να δείξουν την παρουσία τους και την πίστη τους στο κόμμα, αφού δεν το εγκατέλειψαν, για να καταγράψουν την δύναμη και δυνατότητα που έχουν να συσπειρώνονται και για να εκφράσουν το θυμό τους και την αποστροφή τους στη γερασμένη και κουρασμένη κυβερνητική ομάδα, που τους οδήγησε στη βαριά ήττα, ψηφίζοντας, με συντριπτική πλειοψηφία τον κ. Α. Σαμαρά.
Οι ιδεολογίες έχουν ξεφτίσει και οι κυβερνήσεις που ανεβοκατεβαίνουν, ασκούν ευρωπαϊκή πολιτική, μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε. και όχι εθνική.
Θα ήμασταν αφελείς να πιστεύουμε στην κρατική ανεξαρτησία, όταν η Ευρώπη μας σφίγγει κάθε φορά τη θηλιά στο λαιμό και μας υποδεικνύει τρόπο διεξόδου από την οικονομική κρίση, που μας οδήγησαν όσοι μας κυβέρνησαν μέχρι σήμερα.
Οι κυβερνήσεις φθείρονται και πέφτουν από τα δικά τους σφάλματα.
Εφεξής περιμένουμε σαν Αντιπολίτευση να υποδείξει σφάλματα, παλινωδίες, αλλοπρόσαλλες πολιτικές, και να καταδείξει την εναλλακτική της πρόταση.
Από το άλλο μέρος το ΠΑΣΟΚ, έχει παρασυρθεί από το μεθύσι της νίκης και απολαμβάνει την ευδαιμονία της εξουσίας.
Όχι μόνο δεν έχει βρει περπατησιά αλλά και δεν έχει καθορίσει αρμοδιότητες σε αξιωματούχους, που τους βρήκε και τους διόρισε «βάσει των προσόντων τους».
Έδειξε μια ρεβανσιστική συμπεριφορά από την αρχή της κυβερνητικής του θητείας, φάνηκε δήθεν αμήχανο στην οικονομική κατάσταση που βρήκε και που τελικά ήξερε ποια ήταν, έκανε γαργάρα την μόνιμη προεκλογική επωδό του ότι «λεφτά υπάρχουν», κράτησε την πρόσθετη φορολόγηση των αυτοκινήτων, καταργώντας την απόσυρση μηχανεύτηκε τρόπο να ανεβάσει τεχνηέντως το έλλειμμα του προϋπολογισμού για το 2009, για να το κατεβάσει το 2010, έτσι ώστε να δείξει ικανότητα και να ξεγελάσει τους δήμιους μας στην Ευρώπη, επιδόθηκε σε σχεδιασμούς φοροεπιδρομής, που μακάρι να πετύχουν κι ας ματώσουμε και γενικά δείχνει αναλγησία και προχειρότητα.
Εισήγαγε όμως σαν κόμμα «καινοτόμο» την λέξη «διαβούλευση» κι αυτό μας σώζει, αν σκεφτούμε ότι τα συνδικάτα με την πράσινη ταμπέλα και τα ΜΜΕ με τα παπαγαλάκια τους, ανήγαγαν την διαβούλευση σε υπέρτατο αγαθό και την ερμήνευσαν σαν το μάννα. Η διαβούλευση για συναίνεση κυρίως, ήταν μέχρι χθες, άγνωστη για την κυβέρνηση. Ήταν για τα πάντα, σαν αντιπολίτευση αρνητική. Ας μην κάνει το ίδιο λάθος και η Ν.Δ. Οι καιροί ήταν και είναι δύσκολοι. Χρειάζεται σοβαρότητα.
Τέλος το ΚΚΕ με τις γνωστές κι αμετακίνητες θέσεις και με την ξύλινη γλώσσα του, επιμένει στην επαναστατική γυμναστική, στην άρνηση και στην επιμονή του για αποχώρηση από την Ε.Ε.
Σύγχυση, απογοήτευση, παλινωδίες και λίγη αναμονή.
Εμείς έχουμε το κουράγιο, την δύναμη και την αντοχή να περιμένουμε. Αρκεί να επικρατήσει ο ορθολογισμός, η ισοπολιτεία και η τόλμη.
Χ. ΚΟΡΔΑΤΟΣ
