Με λαμπρότητα εορτάσθηκε στο Δήμο Ζωγράφου η Εθνική επέτειος της 25ης Μαρτίου. Οι εορταστικές εκδηλώσεις ξεκίνησαν από νωρίς το πρωί με την προσέλευση των τιμητικών τμημάτων, υπό τους ήχους της Δημοτικής Φιλαρμονικής. Στη συνέχεια, παρουσία του Δημάρχου και σύσσωμου του Δημοτικού Συμβουλίου τελέστηκε δοξολογία στον Καθεδρικό Ι. Ναό του Αγ. Θεράποντα.
Ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο των Ηρώων και κατάθεση στεφάνων προς τιμή των ενδόξων αγωνιστών της Εθνικής παλιγγενεσίας. Μετά το πέρας της κατάθεσης των στεφάνων ο Δήμαρχος εκφώνησε τον πανηγυρικό της ημέρας και άρχισε η παρέλαση αντιπροσωπευτικών τμημάτων των σχολείων της πόλης, των αθλητικών συλλόγων, των προσκόπων, των πολιτιστικών σωματείων και τμήματος της ΠΕΑΕΑ.
Αφού ολοκληρώθηκε η παρέλαση, ακολούθησε δεξίωση στον προαύλιο χώρο του Δημαρχιακού Μεγάρου. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας και στο πλαίσιο του εορτασμού της 25ης Μαρτίου, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση παραδοσιακής μουσικής στην πλατεία Τερζάκη (Άνω Ιλίσια), που παρακολούθησε πλήθος κόσμου, με την ορχήστρα του κ. Γ. Δαλιάνη, έχοντας στο τραγούδι τον πρωτοπρεσβύτερο π. Χρήστο Κυριακόπουλο, τον κ. Διαμαντή Ρουμελιώτη και την κα Σταυρούλα Δαλιάνη, ενώ χόρεψαν τα χορευτικά τμήματα του πνευματικού κέντρου του Δήμου και της «Ένωσης Ποντίων Ζωγράφου». Κατόπιν η ορχήστρα κάλεσε τον κόσμο για χορό και η βραδιά εξελίχθηκε σε ένα γνήσιο παραδοσιακό γλέντι.
Oμιλία Δημάρχου
για την 25η Μαρτίου
Από τον πανηγυρικό που εκφώνησε ο Δήμαρχος κ. Γιάννης Καζάκος διαλέξαμε ορισμένες εμπνευσμένες περικοπές:
….. «εχθρός δεν έρχεται αυτή τη φορά με άρματα και φουσάτα. Αυτά διεγείρουν το σώμα και την ψυχή. Δεν τον συμφέρει. Έρχεται με τα σύγχρονα ναρκωτικά της ψυχής και του σώματος. Ο μεγάλος αδελφός σε εθίζει στην εθελοδουλία.
Πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε το πέρασμα του μεγάλου αδελφού από το πέρασμα της ελευθερίας»….
…..«Πρέπει να καταλάβουμε τη νέα μορφή που παίρνει η ωμότητα στην κοινωνία μας. Η ωμότητα δεν είναι έκδηλη. Έρχεται με το προσωπείο του “αθώου”, με την μορφή της κοινοτυπίας. Γιατί έτσι αποφεύγει την άμεση αντίδραση, τον αποτροπιασμό.
Στη νέα της μορφή η ωμότητα δεν αφορά στο σώμα, αλλά στην ψυχή και προσφέρει σαν ανταλλάγματα απεριόριστο πεδίο ανερμάτιστης έκφρασης, είτε με μορφή χυδαιότητας, είτε ευτέλειας, είτε βίας, είτε διαφθοράς, είτε βλακείας.
Και αυτός είναι ο ευτελισμός της ζωής, ο εξευτελισμός του ανθρώπου, η αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού της Πατρίδας μας, η αποδιοργάνωση του Εθνικού μας βίου, η αλλοτρίωση της πολιτικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Με παιδεία υποβαθμισμένη, με κοινωνία υπεράγαν ανεκτική, είμαστε ανοχύρωτη Πόλη»…….
«Στις μέρες μας γίνεται μια γενική δοκιμή – πρόβα αυτών των Κελευσμάτων.
Απάνθρωπες φιγούρες που έρχονται από το πουθενά εκμαυλίζουν το Λαό μας, δοκιμάζουν την ψυχή του. στόχος είναι η Πατρίδα μας, η Ελευθερία μας, η εθνική μας υπόσταση. Η Εθνική μας συνείδηση.
Γιατί αυτή η συνείδηση δεν πλάστηκε από την μια μέρα στην άλλη. Είναι το απαύγασμα ενός Οικουμενικού Λόγου, που μόνον οι Έλληνες εσμίλευσαν πάνω στους αγέρωχους βράχους της Πατρίδας μας»…
«Αυτή είναι η κληρονομιά και η περηφάνια μας, που δεν έχει κανένας άλλος Λαός πάνω στη Γη. Ο Λόγος ο Ελληνικός στην οικουμενικότητά του είναι πανανθρώπινος. Γι αυτό είναι αιώνιος. Και ακατάλυτος.
Δε μπορεί να χτυπηθεί άμεσα. Θέλει τέχνη και μεθοδικότητα. Πρέπει να αποδυναμωθεί από το αδελφό αγκάλιασμα της Ορθοδοξίας. Ο Ελληνισμός διατηρεί με τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό μια άλλη σχέση, απ΄ότι τα δυτικά Έθνη με τον Χριστιανισμό. Έχει μια σχέση στοργής. Μια σχέση αμεσότητας.
Σήμερα ζητάμε θυσίες από τους Έλληνες. Και δεν υπάρχει η πρέπουσα ανταπόκριση. Σήμερα επιχειρείται από τους αιώνιους πολέμιους της Πατρίδας μας η αποσάθρωση του κοινωνικού και Εθνικού ιστού της Πατρίδας μας. Κι εμείς καθόμαστε και ομιλούμε για ευθύνες των άλλων, για επιμερισμό αυτών, για αξιολόγηση αυτών, για ποσοστώσεις και άλλα δευτερεύοντα»….
«Αλλά μπροστά στις μάχες και μέσα στη μάχη, κανένας δεν σκέφτεται να μετρήσει τις πληγές του. Νικάει ή πεθαίνει.
Σήμερα πρέπει να γίνουμε μπροστάρηδες στα νέα μέτωπα του Ελληνισμού. Πρέπει να θυμηθούμε το πνεύμα της θυσίας και την ανάγκη της καρτερικότητας. Δεν προέχει κανένα Κόμμα και καμμία παράταξη. Προέχει μόνον η Ελλάδα. Και επιδιώκουμε μόνον τη Νίκη. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Σ΄αυτό πρέπει να είμαστε ΟΛΟΙ μια γροθιά. Η νίκη αυτή θα είναι Νίκη όλων μας, νίκη της Φυλής μας»….
Και κατέληξε με προτροπές και ελπιδοφόρες προβλέψεις για τους Νέους:
«Έτσι πια, όρθιοι και λαμπεροί, πάνω στη βίγλα της επίσημης ώρας σας, λουσμένοι στο Φως της Ελλάδας, έργο του ήλιου, του χώματος και της θάλασσάς της, φύτρο και γέννημα μιας αμίμητης προγονικής κληρονομιάς, θα νοιώθετε δικαιωμένοι και ήσυχοι μπρος σ΄οτιδήποτε και αν πρόκειται να συμβεί. Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΛΥΤΗ. ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821».
