Ας περπατήσουμε το μονοπάτι της ελπίδας
Της Βηθλεέμ το αστέρι, ας οδηγήσει τα βήματά μας στην φάτνη της ελπίδας και της αγάπης, στην φάτνη της ζωής.
Η γέννηση του Θεανθρώπου ας γίνει η απαρχή για την δική μας ψυχική ανάταση και τα θεία του νάματα ας μας οδηγήσουν σε πελάγη γαλήνης, ηρεμίας, περισυλλογής και περίσκεψης.
Ας μας δείξει τον δρόμο για προκοπή κι ευημερία, ας καθυποτάξει πάθη και μίση, ας σκορπίσει την μαυρίλα κι ας μας γεμίσει με αισιοδοξία και αγάπη.
Η αγάπη μια λέξη που έχει χάσει σήμερα την ουσία της, και την σημασία της, αφού ελάχιστοι την πιστεύουν, μη εξαιρουμένων και αυτών που την κηρύσσουν και την ερμηνεύουν, έχει τεράστια και ακατανίκητη δύναμη.
Έχουμε περάσει στις περιοχές της ευδαιμονίας, του ισοπεδωτικού υλισμού και της ευτέλειας, και φαντάζουμε αφελείς και καθυστερημένοι, όταν προσπαθούμε να αναδείξουμε αιώνιες αξίες και ιδανικά.
Γινόμαστε αστείοι όταν θέλουμε να συμπορευτούμε με τις ηθικές αρχές και να βαπτιστούμε στα νάματα του Ναζωραίου.
Δεν πιστεύουμε στις θρησκολαγνείες, στους μεγαλόσταυρους, στις μετάνοιες και στα τάματα.
Πιστεύουμε στην σημασία της πραγματικής αγάπης, αυτής που διακήρυξε ο Θεάνθρωπος, αυτής που έχει σαν κύρια συστατικά την ανιδιοτέλεια, την αγνότητα, την τιμιότητα, την ειλικρίνεια.
Η γέννηση του Θεανθρώπου και ο ερχομός του Νέου Χρόνου, ας μας οδηγήσουν στην ανατολή της ελπίδας κι ας φωλιάσει στις ψυχές μας η καλοσύνη κι αγάπη.
