Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Αγαπώ το σκύλο μου, αλλά αγαπώ και την πόλη μου


Διαβάζοντας τις οδηγίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την περιβαλλοντική ευθύνη αντιλαμβάνεσαι ότι διαμορφώνεται ένα πλαίσιο βάσει της αρχής (ο ρυπαίνων πληρώνει).
Μέσα στις οδηγίες που ορίζουν το περιβάλλον, κύριο θέμα έχει η άμεσος ή έμμεσος μόλυνσης του εδάφους που δημιουργεί σοβαρό κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία. Όσο και να έψαξα δεν βρήκα παράγραφο να αναφέρεται στις ακαθαρσίες κατοικιδίων ζώων  και δη σκύλων, που δυστυχώς αποπατούν και γεμίζουν πεζοδρόμια, πλατείες, κήπους, ίσως γιατί θεωρούν απίθανο, επαναλαμβάνω απίθανο, στην Ευρώπη στην εποχή μας, οι κάτοχοι σκύλων να μην έχουν την πρόνοια, την ευαισθησία, την υπευθυνότητα να μαζεύουν τις ακαθαρσίες του δικού τους κατοικιδίου (σκύλου) όταν το βγάζουν περίπατο.
Η ανευθυνότητα αυτή εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία των ιδίων, των παιδιών τους, όλης της κοινωνίας, γιατί δημιουργούνται εστίες μολύνσεως. Θα πρέπει όποιος ή όποια έχει σκύλο και τον βγάζει περίπατο να έχει τα απαραίτητα (φτυαράκι, σακούλα, χαρτοπετσέτες), για τη συλλογή των ακαθαρσιών, ώστε να μην πατάμε, να μην αντικρίζουμε, να μη μυρίζουμε παντού περιττώματα.
Ο Δήμος προγραμματίζει να παρέχει δωρεάν τα απαραίτητα, ώστε η ομορφιά, η συντροφικότητα και η καλή επίδραση στη διαμόρφωση του παιδικού χαρακτήρα, ενός τέτοιου κατοικιδίου, να μην αμαυρώνεται από τη δική μας ανεύθυνη αδιαφορία.
Η δημοτική αστυνομία θα συμβουλεύει κατ’ αρχή και θα παρέχει πληροφορίες για την προμήθεια ειδών συλλογής ακαθαρσιών και σε περίπτωση αποτυχίας, υπερασπιζόμενη την υγεία του συνόλου, θα δίνει κλίσεις. Ο πολιτισμός και η Ευρωπαϊκή κουλτούρα δεν έχει προμετωπίδα το σκύλο και δη καλής ράτσας, αλλά την όλη συμπεριφορά μας.


Dr. Δημήτρης Αμπαζής
Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος