Τέλειωσαν οι εθνικές εκλογές με νικητή και μάλιστα με συντριπτική πλειοψηφία το ΠΑΣΟΚ και με χαμένες την Ν.Δ. και τις άλλες δημοκρατικές δυνάμεις.
Δεν είμαστε ούτε πολιτικοί αναλυτές, ούτε πολύξεροι για να κάνουμε αναλύσεις του καφενείου, αλλά και ούτε αποθηκεύσαμε την πικρία μας για να την μετατρέψουμε σε άρνηση.
Στον μόνο πάντως που πιστεύαμε παρά τις αργές αντιδράσεις του, ήταν ο Κ. Καραμανλής, που όμως φρόντισαν κάποιοι να αποδομήσουν και τελικά να τον κάψουν, οδηγώντας τον σε μια οδυνηρή ιστορική για την παράταξη ήττα. Τώρα το να κλαίμε πάνω στα συντρίμμια ούτε αρμόζει στον χαρακτήρα και την περηφάνια μας ούτε διορθώνει τίποτα.
Επειδή όμως ο καιρός έχει γυρίσματα και δεν αλλάζει, για να αλλάξουμε την οπτική μας γωνία, πρέπει με θάρρος, παρρησία και χωρίς παρωπίδες να καταθέσουμε την άποψή μας σε ώτα ακουόντων.
Η πολιτική του εύκολου και γρήγορου πλουτισμού, η πολιτική των κλειστών θυρών και η πολιτική της κοροϊδίας, ανήκει σε εποχές του παππού και της γιαγιάς, που κι αυτοί ακόμη ανθίστανται.
Οι περί τον ηγεμόνα που θέλησαν να γίνουν ηγεμόνες, με το αφ’ υψηλού υφάκι , τα σινιέ κοστούμια και τα τριζοβολούντα υποδήματά τους, με την αλαζονική κι αγενή συμπεριφορά τους έχοντας υπερεκτιμήσει τις ικανότητες που δεν είχαν, οι νάρκισσοι αυτοί της πολιτικής, προκάλεσαν όχι μόνο πικρία και πόνο, αλλά αηδία, αποστροφή και οργή.
Αναπαλαιωμένα στελέχη που χρησιμοποιήθηκαν νόμισαν ότι τους κάλεσαν σαν αναγκαίους και απαραίτητους, βρήκαν την ευκαιρία να ικανοποιήσουν προσωπικές τους φιλοδοξίες και να γίνουν καίσαρες.
Η ανικανότητα πολλών υπουργών, που νόμισαν ότι ασκούν υψηλή πολιτική όχι για τον Έλληνα, αλλά για την ιδέα , δεν τους επέτρεψε να βλέπουν γύρω τους την καθημερινότητα και δεν έβγαλαν τα γυαλιά μέχρι και την τελευταία στιγμή.
Κλεισμένοι στον εαυτό τους και περιτριγυρισμένοι από τους κόλακες τους ενδιέφερε περισσότερο η ερωτική τους καταξίωση από τα προβλήματα του λαού.
Από τον λαό ζήτησαν την δύναμη, στον λαό έδωσαν σαν αντάλλαγμα την περιφρόνηση και ο λαός τους την επέστρεψε.
Ηγεμόνες και ηγεμονίσκοι πολυπράγμονες και πολύξεροι, μαζί με την οικονομική συγκυρία και τα εχθρικά ΜΜΕ έφεραν αυτό το κατάντημα.
Δεν θα γίνουμε συνήγοροι μιας αποτυχίας. Αν για 5 ½ περίπου χρόνια η Ν.Δ. δεν κατόρθωσε να διορθώσει την επικοινωνιακή της πολιτική, δεν πέτυχε να αποβάλλει την σαπίλα, δεν τόλμησε να κάνει τομές και ρήξεις εκεί που της υπέσκαπταν τα θεμέλια και ροκάνιζαν τα πόδια της, και δεν ασχολήθηκε με την καθημερινότητα, τα λοιπά κατορθώματά της, που μπορεί να είναι αρκετά, θα μετρήσουν και στην σημερινή κυβέρνηση.
Όταν καίγεται η μισή Ελλάδα και η Αθήνα και μένουν στο απυρόβλητο οι ουσιαστικά και τυπικά υπεύθυνοι, ο κόσμος το προσθέτει στην ανικανότητα, ατολμία ή στην δέσμευση.
Θα αλλάξει τώρα με την νέα κυβέρνηση η κατάσταση; Πολλές οι προσδοκίες, νωπό το παρελθόν. Δεν έρχεται από παρθενογέννεση. Είναι ένα μίγμα παλαιών και νέων στελεχών κι ένας κόσμος που την ακολουθεί, ποτισμένος με τον τυφλό κομματισμό, την παλιά νοοτροπία και τον ρεβανσισμό.
Είναι δύσκολο να ελεγχθεί και γιατί είναι απείθαρχος και γιατί έτσι ανδρώθηκε. Πιστεύουμε ότι θα δούμε πάλι τους ηγεμόνες και τους ηγεμονίσκους με διαφορετικά κοστούμια. Μακάρι να διαψευστούμε για το καλό του τόπου.
Είμαστε έτοιμοι να χειροκροτήσουμε κάθε καλή προσπάθεια. Ο χρόνος θα δείξει.
Χ. ΚΟΡΔΑΤΟΣ
