Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Tιμή και δόξα στους ήρωες του Επους του ’40


Με λαμπρότητα γιορτάσθηκε και φέτος στο Δήμο μας η επέτειος της Εθνικής Εορτής της 28ης Οκτωβρίου.  Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με την καθιερωμένη δοξολογία στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Θεράποντα, παρουσία του Δημάρχου κου Γιάννη Καζάκου, των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου, εκπροσώπων των πολιτικών, στρατιωτικών, αστυνομικών αρχών και όλων των μαζικών φορέων της πόλης. Επιπλέον μας τίμησαν με την παρουσία τους ο Αντινομάρχης Αθηνών κ. Καστρινάκης και ο πρέσβης της Ουκρανικής Δημοκρατίας κ. Βαλέρι Τσιμπούχ. Ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση, στο χώρο του Μνημείου των Ηρώων, κατάθεση στεφάνων, ομιλία του κ. Δημάρχου και τέλος η μεγάλη παρέλαση, μαθητών από όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, αντιπροσωπειών των Αντιστασιακών, Οδηγών Προσκόπων, Αθλητικών και Πολιτιστικών Συλλόγων του Δήμου μας, μπροστά από το μνημείο Ηρώων της Πόλης μας. Το απόγευμα πραγματοποιήθηκε μουσικοχορευτική εκδήλωση - στην κατάμεστη από κόσμο - Πλατεία Αλεξάνδρη (Γαρδένια) με τη συμμετοχή χορευτικών τμημάτων του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Ζωγράφου, του Συνδέσμου Ηπειρωτών Ζωγράφου «Η ΗΠΕΙΡΟΣ» και του Συλλόγου Κρητών ο «ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ», που καταχειροκροτήθηκαν.

Ομιλία Δημάρχου για την 28η Οκτωβρίου



Συμπολίτισσες και συμπολίτες
“ Κι οι βαριές οι πόρτες, οι χαλκένιες πόρτες τρίξανε τρίξιμο σα να βογκήξανε” μας βροντοφωνάζει ο Παλαμάς.
Είναι οι πόρτες της εθνικής κληρονομιάς και της παράδοσης.
Αυτές οι πόρτες ανοίξανε το χάραμα της 28ης  Οκτωβρίου 1940 για να επαναβεβαιώσουν το χρέος και την τιμή των Νεοελλήνων.
Το χρέος προς την Πατρίδα. Την τιμή στους ίδιους, στα παιδιά τους, στους συνέλληνες.
Ιδού τα πανάρχαια ιδανικά του Οικουμενικού λόγου των Ελλήνων.
Ο πόλεμος, όμως, δεν τελείωσε στα βουνά της Β. Ηπείρου και της Αλβανίας. Αυτή ήταν μια μάχη νικητήρια, τιμής και δόξας. Οι ώρες ευθύνης και περισυλλογής του “40”, είναι ίδιες με τις σημερινές.
Ο Ελληνισμός δοκιμάζεται, στραγγαλίζεται και συγκλονίζεται. Οι αξίες του στρεβλώνονται και παραποιούνται. Επιχειρείται η γελοιοποίηση του πνευματικού μεγαλείου, από την στυγνή βία.
 Όπως γίνεται σήμερα στην Κύπρο. Όπως μεθοδεύεται στη Μακεδονία μας. Όπως επιχειρείται στο Αιγαίο μας.
Από την ανιστόρητη ηγεσία του σημερινού υλικού κόσμου. Του Κόσμου της Νέας Τάξης πραγμάτων.

Επιχειρείται ο αφανισμός της Παιδείας μας. Της Ελληνικής Οικουμενικής Παιδείας. Αυτής που είναι συνώνυμη με την υπόσταση του Έλληνα. “ Έλληνες καλούνται οι της ημετέρας παιδεύσεως μετέχοντες” έλεγε ο Ισοκράτης.
Οι αρχές της δικαιοσύνης, της ισονομίας, της αλήθειας, της αλληλεγγύης και της τιμής, του σεβασμού της ανθρώπινης ζωής και του ανθρώπινου λόγου, έχουν ξεθωριάσει και περιφρονούνται ασύστολα. Χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ...
Αυτός ο Οικουμενικός Λόγος, δεν έχει καμιά σχέση με την ασκούμενη παγκόσμια πολιτική ανορθογραφία. Με τους γυρολόγους-πωλητές φρούδων ελπίδων. Με τους επαγγελματίες-βιαστές της συνείδησης των Λαών.
Με τους πλαστογράφους του Πολιτισμού και της Πνευματικής Κληρονομιάς μας. Αυτούς που προσπαθούν να μας εξανδραποδίσουν. Να μας ταυτίσουν με το ανιστόρητο γίγνεσθαι των δούλων του υλικού κόσμου. Να μας βγάλουν το ντύμα της τιμής και της ντροπής.
Η λεγόμενη Παγκοσμιοποίηση αυτή τη στιγμή επιβάλλεται με τη βία, άμεση ή έμμεση, από τους ισχυρούς της Γης. Έχει μπροστά της  το συμφέρον των πλουσίων και ισχυρών. Μιλάει και υπηρετεί οικονομικά συμφέροντα και πολιτικές σκοπιμότητες. Δεν συζητεί με κανέναν. Βουλεύονται και αποφασίζουν μεταξύ τους. Επιβάλουν ένα άλλου είδους ιμπεριαλισμό. Που σε κάνει συνένοχο.
Γιατί δήθεν σε αφορά.
Η Οικουμενικότητα του Ελληνικού Λόγου δεν έχει σχέση με την παγκοσμιοποίηση αυτή. Η παγκοσμιοποίηση αυτή είναι κίβδηλη...

Δεν διέπεται από τις βασικές Αρχές του Ελληνισμού, της Δικαιοσύνης και της Ισονομίας. Η Οικουμενικότητα του Ελληνικού Λόγου προϋποθέτει Ισότητα μεταξύ των συνομιλητών, κατάθεση όλης της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, Ισονομία στη λήψη των αποφάσεων. Ο Λόγος ο Ελληνικός δεν είναι απλά παγκόσμιος, είναι πανανθρώπινος...
Υπήρχαν και ευτυχείς συγκυρίες. Όπως είναι η συνάντηση του Ελληνισμού με το Χριστιανισμό.
Έτσι είναι. Ο Χριστιανισμός αγκάλιασε τον πνευματικό δρόμο του Ελληνισμού και τη γλώσσα του και εξαπλώθηκε στον τότε πολιτισμένο και γνωστό κόσμο.
Αλλά και ο Χριστιανισμός αυτός, δεν είναι ο Χριστιανισμός των Ελλήνων, της Ελληνικής πνευματικής δομής και σκέψης...
Είναι ο Χριστιανισμός της Ορθοδοξίας.
Είναι ο Χριστιανισμός της Παναγιάς των Ελλήνων, που Την βλέπουμε κοντά μας στις δοκιμασίες μας, στις αρρώστιες μας, στις δύσκολες ώρες μας.
Που την έβλεπαν και την οραματίζονταν να συνοδοιπορεί μαζί τους και να τους ενθαρρύνει οι μαχητές του Αλβανικού μετώπου του “40”.
Που κατέβαινε και μιλούσε μαζί τους. Ο Χριστός των Ελλήνων είναι ο Χριστός της Αγάπης. Όχι του μίσους και της εκδίκησης. Είναι ο Χριστός της καταλλαγής και της συγχώρησης και όχι ο Χριστός της Κόλασης και των βασανιστηρίων.
Είναι ο Θεός του Φωτός και του Πνεύματος και όχι ο Θεός του σκότους και των Παθών. Είναι ο Θεός των Ελλήνων.
Συμπολίτισσες και Συμπολίτες
Νέοι και Νέες της Πατρίδος μας.
Περνάμε φρικτές Οργουελικές ώρες. Χωρίς να το έχουμε πλήρως συνειδητοποιήσει. Η αύρα του Μεγάλου αδελφού έρχεται καταπάνω μας. Η Νέα Τάξη πραγμάτων επιβάλλει τους κανόνες της, χωρίς να νοιάζεται για την Παγκόσμια ηθική τάξη.
Χωρίς να νοιάζεται για τους Πολιτισμούς, τις Ιστορικές Πατρίδες, την Πνευματική και Εθνική Παράδοση των Λαών.
Εκμαυλίζει ανθρώπους, ξεπουλάει συνειδήσεις, στήνει αχυρανθρώπους, ιδρύει μαυσωλεία για να θάψει δια παντός τους αντιρρησίες υπέρ της Ελευθερίας.

Η πολιτική της ηττοπάθειας έχει κιόλας αρχίσει. Η εποχή της παρακμής, που μεθοδικά από όλες τις πλευρές εξουσίας είναι ανεκτή, αν δεν είναι αποδεκτή, δεν προμηνά κανένα ανέβασμα. Γι’ αυτό να μην παραξενευτούμε αν εμποδίσουνε το διάβα μας “προσκυνημένοι” και  Εφιάλτες, και αν αφήσουνε “κερκόπορτες για τους βαρβάρους”.
Καθημερινά εξωθούνται νέοι πολίτες σε πράξεις βαρβαρισμού και αθλιότητας. Κομπάζουν ότι υπηρετούν ιδανικά, ενώ στην πραγματικότητα είναι υπηρέτες ξένων συμφερόντων. Καμώνονται ότι έχουν δημοκρατικές αρχές και ευαισθησίες, αλλά δεν σέβονται κανένα δημοκρατικό θεσμό.
Ζούμε καθημερινά μιαν απίστευτη υποκρισία. Την ήττα την ονομάζουμε νίκη. Την ντροπή υπηρεσία. Την ταπείνωση τιμή. Τον εξευτελισμό θρίαμβο.
Με τα μαζικά μέσα επηρεασμού και αποβλάκωσης που διαθέτουν ή ελέγχουν, νομίζουν ότι θα ολοκληρώσουν τη συνωμοσία της εθελοδουλείας τους.
Η παραπληροφόρηση, οι παραμορφωτικοί φακοί της κατευθυνόμενης δημοσιότητας δεν περνούν σε πολίτες ενημερωμένους και διαβασμένους. Μας θέλουν δειλούς, μοιραίους και άβουλους, αντάμα όπως λέει και ο Βάρναλης. Λυμφατικά ανθρωπάκια να επικυρώνουμε τις αποφάσεις εκείνων. Και όλοι γύρω να μας χειροκροτούν προγραμματισμένα και δήθεν να μας επαινούν γιατί λέμε ΝΑΙ στα σχέδιά τους.
Εδώ είναι η δική μας ευθύνη. Να στήσουμε μπροστά στην ξένη επιβουλή τα σύμβολα και τις αρετές μας. Ν’αστράψει το μεγαλείο της Φυλής μας. Ν’αντιδράσουμε στην ταπείνωση που επιχειρούνε. Να μην επιτρέψουμε να μας σέρνουν ανδράποδα στα σκλαβοπάζαρα των πολιτικών τους επιλογών. Ν’αρθρώσουμε καθάριο Ελληνικό Λόγο, του Πνεύματος και της Αρετής.
Να παραδειγματισθούμε από τις μορφές και τις αρετές των προγόνων μας.
Να δούμε ένα νέο Μεταξά να λέει “OXI” στους επίδοξους κατακτητές, να δούμε ένα Λαό, μονιασμένο και αδελφωμένο, να βαδίζει τραγουδώντας και χορεύοντας προς τον θάνατο και την “πέραν του τάφου ζωήν”, για την τιμή και μόνο της πατρίδας του και τη δική του.  Ζήτω η 28η  Οκτωβρίου 1940.