ΜΕ ΟΜΟΦΩΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
To Στρατόπεδο Γουδή
ανήκει στο Δήμο Ζωγράφου
Δεν εκπληρώνει κανένα ουσιαστικό ρόλο
Είναι μέγας κίνδυνος ανατίναξης της πόλης
Επρεπε τα 110 στρέμματα να είχαν αποδοθεί από το 1985
Ο κόσμος του Ζωγράφου έχει ξεσηκωθεί δυναμικά
Eνώ γύρω μας τα στρατόπεδα φεύγουν, ενώ γύρω μας τα στρατόπεδα δίδονται στους Δήμους, ενώ η πόλη μας ασφυκτιά από έλλειψη πρασίνου και κινδυνεύει από τον κίνδυνο ανάφλεξης που δημιουργούν οι εγκαταστάσεις καυσίμων κ.λπ. στο Γουδή, στο Στρατόπεδο Ζορμπά, η επίσημη Πολιτεία καμώνεται πως δεν ξέρει τίποτε.
Είναι καιρός η Πολιτεία να αποδείξει ότι δεν είναι μόνο λόγια. Είναι καιρός ο πολίτης να αισθανθεί τη φροντίδα και τη θαλπορή του κράτους. Είναι καιρός κανένας να μη νοιώθει ξένος στο ίδιο του το σπίτι.
Ευκαιρία στην κυβέρνηση και στον διακεκριμένο καθηγητή και υπουργό Εθνικής Αμύνης κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, να αποδώσουν τα δίκαιά τους στο λαό του Ζωγράφου.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ζωγράφου με την υπ’ αριθμ. 420/28.9.2009 ΟΜΟΦΩΝΗ απόφασή του, με εισηγητή το Δήμαρχο, αποφάνθηκε με την ιστορική του απόφαση:
H εισήγηση του Δημάρχου
«Στην πόλη μας παρατηρείται μια αντινομία. Ενώ το στρατόπεδο Ζορμπά, στο Γουδή, είχε αποφασισθεί με το Ν. 732/77 να παραχωρηθεί στο Δήμο Ζωγράφου σταδιακά από το 1977 έως το 1986, όλως περιέργως εξαιρέθηκε το πρώτο από αυτήν την παραχώρηση, που είχε πρώτη εγκριθεί και αποφασισθεί από την Πολιτεία και έγιναν μεταβιβάσεις άλλων στρατοπέδων στην Αττική (σχεδόν όλων) σε πολλούς άλλους Δήμους και οπωσδήποτε σε όλους όσους έχουν στον ιστό της πόλης τους τα στρατόπεδα.
Μόνον το στρατόπεδο Ζορμπά, έκτασης 110 στρεμμάτων, το οποίο ευρίσκεται μέσα στον ιστό της πόλης μας, περιβαλλόμενο και εν επαφή ευρισκόμενο με τις οδούς του εγκεκριμένου σχεδίου αυτής, ήτοι Μεγ. Αλεξάνδρου και Κοκκινοπούλου (Κωνσταντινουπόλεως) προς νότον και νοτιοανατολικά, (οι οποίες διαχωρίζουν το στρατόπεδο από τις κατοικημένες και σε πλήρη ανάπτυξη ευρισκόμενες επαγγελματικές και οικιστικές απασχολήσεις των κατοίκων του Δήμου μας), με τα συγκροτήματα σχολικών κτιρίων (Δημοτικά, 5ο Γυμνάσιο και Λύκειο) και εγκαταστάσεων αναψυκτηρίου του Δήμου (Μεγ. Αλεξάνδρου και Γ. Παπανδρέου) προς δυσμάς, με τις εγκαταστάσεις Αθλητισμού (κολυμβητήριο, τέννις κ.λπ.) ιδιοκτησίας του Δήμου Αθηναίων και διατηρητέα κοίτη Ιλισσού προς βορράν, δεν παρεχωρήθη στο Δήμο μας.
Η απόφαση αυτή είναι περίεργη και ανεξήγητη. Η αναγκαιότητα της μεταφοράς του στρατοπέδου είχε κριθεί επιβεβλημένη από το 1977. Σήμερα που οι συνθήκες οι πολεοδομικές για το Δήμο μας, αλλά και οι λειτουργικές για τη ζωή του στρατοπέδου ανάγκες, έχουν ανατραπεί πλήρως, αφού ο Δήμος ασφυκτιά από την απερίσκεπτη δόμηση και στερείται μεγάλους χώρους πρασίνου και κοινοχρήστων (έχουμε στο σχέδιο της πόλης μας μόνον 70 στρέμματα πρασίνου και κοινοχρήστων χώρων, πλατειών κ.λπ., ενώ σύμφωνα με το Γ.Π.Σ. της πόλεως, που είναι και πολύ παλιό, προ 20ετίας, έχουμε ανάγκη τουλάχιστον 350 στρεμμάτων) και η χρειά του στρατοπέδου είναι καθαρά γραφειοκρατική, αφού δεν έχει καμμία απολύτως μονάδα, πλην της Μουσικής.
Αντίθετα, το στρατόπεδο Ζορμπά έχει μεταβληθεί σε σύγχρονη πυριτιδαποθήκη, αφού εκεί υπάρχουν οι εγκαταστάσεις με τεράστιες αποθήκες καυσίμων, από τις οποίες εφοδιάζονται όλες οι επιχειρησιακές μονάδες και όλα τα οχήματα της Αστυνομίας Αθηνών και όχι μόνον.
Πολύ πρόσφατα, από τους «διασκεδαστές» των ρέιβς-πάρτυς της Πολυτεχνειούπολης, που γίνονται στο συγκρότημα των ξενώνων επί της οδού Κοκκινοπούλου (ένας δρόμος τους χωρίζει από το στρατόπεδο και τις αποθήκες καυσίμων), επεχειρήθη με ξύλα, πέτρες και μολότωφ η προσβολή του στρατοπέδου, η οποία προσέκρουσε στα ανεγερθέντα συρματοπλέγματα υπό του στρατοπέδου. Μετά την προσβολή αυτή τα συρματοπλέγματα σηκώθηκαν στα 15 με 18 μέτρα.
Αλλά ο κίνδυνος προσβολής των εγκαταστάσεων καυσίμων από τους γνωστούς-αγνώστους με άλλα μέσα πανταχόθεν, όπως π.χ. με εκτοξευτήρες κ.λπ., είναι συνεχής και άμεσος.
Μια τέτοια πιθανή ορατότητα του κινδύνου αυτού θα μετέβαλε σε παρανάλωμα του πυρός όχι μόνο το Γουδή, αλλά ολόκληρο το Δήμο. Και δεν είναι πια μυστικό ότι οι αστυνομικοί ή στρατιώτες που φυλάνε την Πολυτεχνειούπολη από την Κοκκινοπούλου, δε φυλάνε τους διερχόμενους, αλλά τους χώρους της Πολυτεχνειούπολης απ’ όπου θα ήταν ευκολότερη η προσβολή των εγκαταστάσεων καυσίμων.
Νομίζουμε ότι δεν μπορεί η πόλη μας να αποδεχθεί τέτοιους καταλυτικούς για τη ζωή μας και τις περιουσίες των πολιτών κινδύνους, πολύ περισσότερο όταν δεν υπάρχουν σοβαροί λόγοι παραμονής εκεί των εγκαταστάσεων αυτών. Τέτοιες εγκαταστάσεις μπορούν να γίνουν στην Αττική πάρα πολλές και εκτός των ιστών των πόλεων. Είναι εγκληματικό να υφίσταται μια διακινδύνευση αυτής της μορφής με ασύλληπτες για ανθρώπινο νου συνέπειες.
Σήμερα ο Δήμος μας έχει προοδεύσει πολύ, σε σχέση μάλιστα με την εποχή που είχε αποφασισθεί η παραχώρηση του στρατοπέδου. Είναι σε θέση με την πληρότητα των Τεχνικών και Οικονομικών Υπηρεσιών του, με την ΕΠΑΡΚΕΙΑ που του έχει αναγνωρισθεί για τη συμμετοχή του σε έργα χρηματοδοτούμενα από Ευρωπαϊκά Προγράμματα και Εθνικούς Πόρους, να προχωρήσει τάχιστα στην αξιοποίηση του χώρου, που μένει ουσιαστικά ανακμετάλλευτος από κάθε άποψη.
Υπάρχουν, όμως και λόγοι δικαιοσύνης έναντι των άλλων Δήμων της Αττικής στους οποίους παρεχωρήθησαν στρατόπεδα χωρίς να έχουν σοβαρότερους λόγους και οξύτερα προβλήματα, ιδία περιβαλλοντικά και πολεοδομικά από εμάς.
Γι’ αυτούς τους λόγους, πρέπει να πάρουμε μια απόφαση και η απόφαση αυτή να είναι ΟΜΟΦΩΝΗ, για να υποβάλουμε το αίτημά μας αυτό απ’ ευθείας στο Υπουργικό Συμβούλιο δια του αρμόδιου κ. υπουργού Εθνικής Αμύνης, στην οποία ζητούμε την άμεση παραχώρηση του στρατοπέδου Ζορμπά στο Δήμο Ζωγράφου».
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ
Αποδέχεται την εισήγηση του κ. Δημάρχου και ΖΗΤΕΙ την άμεση παραχώρηση του Στρατοπέδου ΖΟΡΜΠΑ (ΓΟΥΔΗ) στο Δήμο Ζωγράφου.
