Στον κλεμμένο τίτλο του Blog «ΠΟΛΙΣ» οι χ ο ν τ ρ ά δ ε ς δείχνουν λίγδα, μπόχα, κακομοιριά, αχαριστία, ανυποληψία και σημαδεύουν τον άνθρωπο! (ο Θεός να τον κάνει). Όταν το φίδι το ξετρυπώνεις, το χτυπάς. Δεν το χαϊδεύεις. Αν το αφήσεις θα σε δηλητηριάσει. Η μεγαλοψυχία είναι γι αυτούς που την καταλαβαίνουν. Οι χοντρόπετσοι –ες από την αρχαιότητα ήταν περιθωριακοί, ρουφιάνοι, άπιστοι, τενεκέδες, σκύβαλα. Έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Κάποιοι θέλουν να παραμείνουν Χριστιανοί. Αυτό δεν γίνεται.
Κάποια πράγματα είναι αδιαίρετα και αδιάσπαστα. Δεν μεταβιβάζονται και δεν κληρονομούνται. Όποιος δεν πιστεύει στην ενωτική τους δύναμη, δεν είχε ποτέ ενσωματωθεί σ’ αυτή, δεν είχε κοπιάσει για την δημιουργία της και έχει ενταχτεί καιροσκοπικά για να γίνει νοματαίος. Νόμισε ότι έπιασε μαγιά και σήκωσε κεφάλι. Ένα κεφάλι χωρίς μυαλό. Αλλά τώρα είναι καιρός για να μπούνε τα κεφάλια μέσα. Σήμερα είναι το αύριο που φοβόσουν χτες.
Για όλα φταίει η Ν.Δ. που κυβέρνησε την χώρα τα τελευταία 5,5 χρόνια. Ενώ η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που ήρθε και που έκλεψε την ψήφο των Ελλήνων με ψεύτικες υποσχέσεις, με προσφορές προσδοκιών και ελπίδας, με πλούσιες παροχές και χρήματα που έκρυβαν οι κακοί προηγούμενοι, βγήκε στην επαιτεία και αναγκάστηκε με το ζόρι και με παρακάλια να δανειστεί από τους διεθνείς απατεώνες με 6,5% επιτόκιο. Και είδε με κόπο και μετά από διαβούλευση ότι έπρεπε να λάβει δραστικά φορολογικά μέτρα για να πείσει τους τυχάρπαστους δανειστές μας να μας δανείσουν.
Ζητούσε εκλογές από το 2007 και αμέσως μετά την εκλογή της Ν.Δ, έπαιζε με τους θεσμούς, κατέβασε σε απεργίες τις κομματικές του στρατιές, ευχαριστήθηκε που κάηκε η Αθήνα και η μισή Ελλάδα, υποσχέθηκε προεκλογικά τα πάντα, ξεγέλασε τον κόσμο και όταν ήρθε στην εξουσία, όχι μόνο τα πήρε πίσω, αλλά με την μαεστρική γνωστή της προπαγάνδας τα έριξε όλα στους προηγούμενους, που δεν είναι άμοιροι ευθυνών, και επιδόθηκε σε μια φοροκαταιγίδα, απρογραμμάτιστα, άναρχα, ερασιτεχνικά, επικαλούμενη την διεθνή συγκυρία.
Έπεισε τον κόσμο για την αναγκαιότητα επιβολής των μέτρων, που όμως δεν συνοδεύονται από κανένα αναπτυξιακό πρόγραμμα, αφού αυτά πάνε παράλληλα και μοιραίως θα περιμένουμε τα χειρότερα. Έβαλε και τα κομματικά συνδικάτα να απεργήσουν για την τιμή των όπλων και για να κρατάμε και τα προσχήματα, έχει και την συναίνεση της Ν.Δ. και περιμένει τα στεφάνια της δόξας. Αλλά αφού γνώριζε ποια ήταν η οικονομική κατάσταση της Χώρας, γιατί τόσο πεισματικά και σχεδόν ετσιθελικά ήθελε να γίνει Κυβέρνηση; Για να μας σώσει: Και τώρα γιατί ζητάει το ναι απ’ όλους για ό,τι κάνει, αφού σαν αντιπολίτευση η λέξη της ήταν άγνωστη;
Η ανοχή και η υπομονή έχουν όρια. Και δεν θα τα υπερβούμε όσο πρυτανεύει η σύνεση και η σοβαρότητα. Για την αβελτηρία σας δεν φταίει η Ν.Δ. Για την αναδίπλωσή σας δεν φταίει η Ν.Δ. Γιατί δεν έχετε επανδρώσει ζωτικής σημασίας υπηρεσίες με Γραμματείς, δεν φταίει η Ν.Δ. Για τα αλληλομαχαιρώματα δεν φταίει η Ν.Δ. Για τις ληστείες που γίνονται μια δύο την ημέρα δεν φταίει η Ν.Δ. Γιατί μετά από πέντε μήνες δεν έχετε καταθέσει αναπτυξιακό πρόγραμμα δεν φταίει η Ν.Δ. Γιατί χάσατε ζεστό χρήμα από τους ημι-υπαίθριους δεν φταίει η Ν.Δ. Ήταν λάθος ο νόμος; Μα εσείς ήρθατε σας Μεσσίες και σαν παντογνώστες. Γιατί δεν τον διορθώσατε αμέσως;
Σταματήστε επομένως την κακότεχνη και αηδιαστική προπαγάνδα και κοιτάξτε μπροστά. Σ’ αυτό το παιχνίδι είστε μαέστροι. Όμως αυτό δεν παράγει αποτέλεσμα. Θα κυβερνήσετε όσο ο κόσμος σας θέλει και όσο θα πάτε καλά. Από κει και μετά το εκλογικό σώμα κουράζεται και ζητάει αλλαγή. Αυτή είναι η Δημοκρατία. Ξεχνάει.
Το οικονομικό σύστημα κλονίστηκε συθέμελα στην 10ετία του 80, όταν τα πακέτα Ντελόρ πήγαν στην αλόγιστη διανομή σε «φίλους» και στην δημιουργία «κομματικού στρατού» συνεχίστηκε ο κλονισμός πιο έντονος στην 10ετία του 90 με το κραχ του χρηματιστηρίου και την υπερπολυτελή προπαρασκευή των Ολυμπιακών Αγώνων και κατέρρευσε στην 10ετία του 2000.
Η ευθύνη είναι συλλογική για όσους κυβέρνησαν τον τόπο αυτές τις 10ετίες και κατανέμεται ανάλογα με τα χρόνια διακυβέρνησης και τις διεθνείς συγκυρίες. Η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν προέρχεται από παρθενογέννηση. Ας κάνει την αυτοκριτική της κι ας προχωρήσει χωρίς κραυγές. Η ανικανότητα και οι αδυναμίες δεν διορθώνονται με αφορισμούς και κατάρες. Κι ακόμη θυμώνουν τους αντιπάλους που ενώ είναι έτοιμοι και διατεθειμένοι να συναινέσουν στη σκληρή πραγματικότητα αρχίζουν τις αντιδράσεις, που κανείς δεν μπορεί να ξέρει πως θα εκδηλωθούν.
Αλλά τέλος, γιατί αρκετά ασχοληθήκαμε, η κυβέρνηση παγιδευμένη στις προεκλογικές της εξαγγελίες, αναγκάζεται σε ανώμαλη προσγείωση και αναδίπλωση και προσπαθεί να πάρει, με ακρίβεια μάλιστα, τα μέτρα που προεκλογικά έλεγε η αντιπολίτευση. Μόνο που επειδή ούτε σχέδιο είχε, ούτε θάρρος, προσπάθησε να τα φτιασιδώσει άτεχνα, αργά, κι ερασιτεχνικά. Τώρα σκληραίνει την στάση της κατά της προηγούμενης κυβέρνησης και μηχανεύεται τρόπους παραπληροφόρησης για να προκαλέσει την αντίδρασή της, ώστε να προκληθεί πόλωση και κρατήσει έτσι τους κομματικούς της φίλους. Ουσιαστικά δεν επιθυμεί την συναίνεση, γιατί γνωρίζοντας τις αδυναμίες της δεν την συμφέρει.
Στα τοπικά μας τώρα. Η εδώ Αντιπολίτευση βρήκε τρόπο να κατατροπώσει τον Δήμαρχο. Κατήγγειλε στα αρμόδια όργανα τις μονιμοποιήσεις των υπαλλήλων στο Δήμο, στα Νομικά του Πρόσωπα και στην Εταιρεία που και η ίδια έχει εγκρίνει. Τώρα πως γίνεται Θολοσοσιαλιστές να καταφέρονται κατά των εργαζομένων που φραστικά υπεραμύνονται των συμφερόντων τους, πως χαίρονται που μένουν απλήρωτοι οικογενειάρχες και νέοι άνθρωποι, δεν είναι στη δική μας νοητική ικανότητα. Θέλει γνώσεις και διανόηση Αϊνστάιν.
Πολύ μας άρεσε και η υποστήριξη του Συλλόγου των Εργαζομένων προς τους Συναδέλφους τους. Με ανακοίνωσή τους κατηγόρησαν την Αντιπολίτευση, γιατί αφ’ ενός εξάντλησε την αντιπολιτευτική της διάθεση στον πόνο και την αγωνία των συναδέλφων τους και αφ’ ετέρου την συνεχάρη, γιατί στις προσφυγές της προς τα αρμόδια όργανα, επισύναψε σαν αποδεικτικό στοιχείο προηγούμενη έγγραφη ανακοίνωσή της, που στρεφόταν κατά του Δημάρχου γιατί τόλμησε, περίπου, να μονιμοποιήσει τους συναδέλφους τους. Η επιθυμία της δηλαδή να ψοφήσει η γίδα του γείτονα. Τόσος κομματικός σκοταδισμός; Και ποιος φταίει γι αυτό; Ο δέκτης αυτής της τροφής ή ο τροφοδότης. Κρίμα.
Μέσα στην θολοκαταιγίδα και τον κουρνιαχτό, τις άναρθρες κραυγές των αργυρώνητων δημοσιογράφων που μας μαυρίζουν την ψυχή και ματώνουν την καρδιά μας, μέσα στην θλίψη και τον ζόφο, ξεχάσαμε δύο λόγια για το ωραιότερο, το τρυφερότερο, το ευγενέστερο συναίσθημα τον έρωτα. Μπορεί να γιορτάζεται και να πουλιέται σαν εμπόρευμα, Μπορεί να περιπαίζεται από τους εμπόρους του είδους και τους υπολογιστές που όλα τα μετράνε ωφελιμιστικά. Ας σας κοροϊδεύουν. Ερωτευτείτε. αγνά, αληθινά, απρόσμενα, ανυστερόβουλα. Θεϊκά. Πιστέψτε στην ιερότητα του έρωτα, αν τον συναντήσετε στην ζωή σας. Αυτοί που θα κοροϊδέψουν δεν είχαν ούτε τη δύναμη, ούτε την ικανότητα, να ζυμωθούν μαζί του και να νοιώσουν το μεγαλείο του.
